อันตรายจากกระดูกไก่

  กระดูกไก่ไม่ว่าจะมีเนื้อติดอยู่หรือไม่ล้วนแต่เป็นอันตราย ไม่ควรให้สุนัขกินทั้งนั้น ส่วนที่แหลมของกระดูกจะครูด และ บาดช่องทางเดิน
อาหารของสุนัขจากหลอดอาหาร ไปจนถึงลำไส้ใหญ่ ทำให้เกิดการบาดเจ็บได้

           กระดูกที่คมอาจทำให้ช่องทางเดินอาหารทะลุ และอาจจะติดอยู่ที่ส่วนใดส่วนหนึ่งของ ช่องทางเดินอาหารทำให้อาหารที่กินเข้าไปไม่สามารถผ่านช่องทางนั้นได้ ถ้ามีเศษกระดูก ติดอยู่ สุนัขจะอาเจียนเอาสิ่งที่ได้กินหรือดื่มออกมา (ถ้าหากมันได้กินหรือดื่ม) และจะ มีอาการ ซึมเศร้า น้ำหนักลดเมื่อเวลาผ่านไปพอสมควร ถ้าหากไม่ได้รับการรักษาจะทำให้ช่องทางเดินอาหาร ทะลุ หรือเนื้อเยื่อบริเวณนั้นตาย สุดท้ายอาจมีอาการช็อกและตายได้

           ถ้ากระดูกไม่ไปอุดบริเวณ ช่องทางเดินอาหาร ก็อาจทำให้ทางเดินอาหารถลอกหรือทะลุได้ ถ้าทางเดินอาหารของสุนัขถลอกมันจะอาเจียน (บางครั้งมีเลือดปน) และท้องร่วง (อาจมีเลือด ปนด้วยเช่นกัน) รวมถึงความอยากอาหารลดน้อยลงด้วยถ้าหากทางเดินอาหารทะลุ สุนัขของคุณ จะป่วยหนัก เซื่องซึม ไม่อยากลุก อึดอัด และคำรามเมื่อถูกจับบริเวณท้อง มันจะไม่กินข้าวและมีไข้ ภาวะเช่นนี้อาจทำให้สุนัขช็อกและตายได้ถ้าไม่ได้รับการรักษา

           หากคุณสงสัยว่าสุนัขของคุณกินกระดูกไก่เข้าไป ให้โทรหาสัตวแพทย์โดยเร็วที่สุด ถ้าสุนัขไม่อาเจียน สัตวแพทย์อาจให้มันกินอาหารที่มีใยอาหารสูง และเฝ้าดูอาการของมันตลอด 24 ชั่วโมง หรือไม่สัตวแพทย์ก็จะให้คุณมาที่คลินิกเพื่อเอ็กซเรย์ท้องสุนัข ดูว่ากระดูกอยู่บริเวณไหน และอาจจะเอ็กซเรย์ซ้ำอีกครั้งเมื่อเวลาผ่านไปเพื่อให้แน่ใจว่ากระดูกหลุดออกไปแล้ว

ที่มา : โรงพยาบาลสัตว์ ทองหล่อ
ภาพประกอบ : อินเตอร์เน็ต

การเลี้ยงเซนต์เบอร์นาร์ดให้สุขภาพดี

  การออกกำลังกายเป็นสิ่งสำคัญสำหรับสุนัขพันธุ์ไหญ่ แต่ต้องมีขอบเขตไม่มากหรือน้อยเกินไป เหตุผลเนื่องจากกระดูกที่กำลังเติบโตของลูกสุนัขยังอ่อน ไม่สามารถรองรับการพัฒนาของร่างกายที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วได้ทัน จึงอาจเกิดปัญหาของกระดูกอ่อนหรือบิดได้ ดังนั้นผู้เลี้ยงทุกคนควรระวังถึงน้ำหนักของลูกสุนัข เป็นหลัก ไม่ควรให้สุนัขอ้วนแต่เด็ก ควรให้ลูกสุนัขมีอายุ 1 ปีอย่างต่ำก่อนจึงเริ่มทำน้ำหนักได้ การออกกำลังที่หักโหมอาจทำให้ลูกสุนัขบาดเจ็บ เพราะฉะนั้นวิธีที่จะดูว่าลูกสุนัขออกกำลังกายเพียงพ อหรือไม่นั้นให้ดูจากการปล่อยลูกสุนัขเล่นโดยธรรมชาต ิ เพราะตัวลูกสุนัขเองจะรู้ว่าเมื่อเค้าเหนื่อยเค้าควร จะหยุดเล่น แต่ถ้าลูกสุนัขของคุณขี้เกียจก็ควรพาเค้าเดินหรือหาบ อลมาดึงดูดความสนใจเค้าให้สนุกกับการออกกำลังกายก็ได ้

         อาหารที่ใช้สำหรับเลี้ยงลูกสุนัขควรคำนึงถึงสารอาหาร โดยรวมไม่ใช่เน้นที่โปรตีนอย่างเดียว อาหารที่ใช้ควรมีส่วนประกอบของ Gluclosamine ซึ่งจะเป็นตัวช่วยในเรื่องไขข้อกระดูก สารชนิดนี้จะไปช่วยสร้างน้ำหล่อลื่นตามข้อกระดูกโดยเ ฉพาะสุนัขที่เป็นโรคข้อต่อสโพกสารชนิดนี้จะลดการเสีย ดสีในไขข้อกระดูกได้ อาหารที่ดีไม่จำเป็นต้องราคาแพงเสมอไปแต่ก็ไม่ได้หมายถึงอาหารถูกจะดีทุกยี่ห้อ หรือถ้าจะลองใช้อาหารควรลองอย่างน้อย 6 เดือนถึงจะพิสูจน์ได้ว่าอาหารนั้นดีสำหรับสุนัขของท่าน ควรให้อาหารวันละ 4 ครั้ง ลูกสุนัขอายุ 4 เดือน แล้วลดเหลือ 2 มื้อตั้งแต่ 5 เดือนถึง 1 ปี ต่อจากนั้นขึ้นอยู่กับความสะดวกบางท่านอาจลดเหลือมื้อเดียวต่อวันก็ทำได้

         การฝึกการขับถ่ายให้เป็นเวลาและสถานที่ที่เหมาะสม ควรเริ่มตั้งแต่สุนัขอายุ 3 เดือนขึ้นไป เพราะลูกสุนัขวัยนี้เริ่มที่จะเรียนรู้อะไรใหม่ๆ ได้เ ร็วและสนใจสิ่งใหม่ๆรอบๆตัว
ทำวัคซีนให้ตรงเวลาที่กำหนดและถ่ายพยาธิทุกเดือน

ที่มา : St. Bernard Club , โรงพยาบาลสัตว์ทองหล่อ
ภาพประกอบ : อินเตอร์เน็ต

สารอาหารที่สุนัขต้องการ

  สารอาหารที่สุนัขต้องการ สุนัขเป็นสัตว์กินเนื้อเป็นอาหาร แต่อย่างไรก็ตาม เพื่อให้ร่างกายเจริญเติบโตได้อย่างปกติ
มันจึงต้องการอาหารเสริมประเภทอื่นๆ ด้วย สารอาหารหลักที่สุนัขตัองการ ประกอบด้วย โปรตีน สำหรับการเจริญเติบโต และ
ซ่อมแซมส่วนที่สึกหรอ
คาร์โบไฮเดรต          : เพื่อเป็นแหล่งพลังงาน
ไขมัน                          : เพื่อเป็นแหล่งพลังงาน และสุขภาพที่ดีของผิวหนังและขน
วิตามินและเกลือแร่ : เพื่อสร้างสภาพสมดุลทางเคมีให้กับร่างกาย
น้ำ                                : เพื่อกระบวนการทางเคมีที่เกิดขึ้นในร่างกาย

ที่มา : โรงพยาบาลสัตว์ ทองหล่อ
ภาพประกอบ : อินเตอร์เน็ต